بد تربیتی و فرار از آگاهی و اصلاح و تربیت درست باعث شده است که بیماری توهم و خود بزرگ بینی و بیماری خودنمایی در ایران بصورت
سرطان اجتماعیدر بیاید ودر اغلب افراد واقشار جامعه بصورت فراگیر و ویروس قابل انتشار در آمده وقابل انتقال است.
اقشار گوناگون با همه نوع سلائق و جنسیت ونژاد و طبقه دلشان می‌خواهد تا با هر ابزاری خود نمایی کنند هرکدام به سلیقه و دلخواه خود.
خودنمایی‌ها و اظهار فضل‌های شاذ و بی ریختی در رفتارهای فضای مجازی برآیند همین بیماری مهلک است.
و توهم دانایی، زیبایی، بزرگواری، دینداری، توانایی، مانایی بالایی هم در ابراز این رفتار از خود بروز می‌دهند
اکنون آیا سزاوار است که سرچشمه این بیماری را نسل نو بدانیم؟
در حالی که از سالیان متمادی و حتی قرنهای گذشته این بیماری در اختلالات رفتار فرهنگی به صورت ناهنجاری ابراز می‌گردیده است
در ضرب المثل‌ها
ترانه‌ها
قصاید و غزل‌ها و بسیاری از آثار متاخرین این رفتار‌ها وناهنجاری‌ها دیده می‌شود
و اکنون در عصر جدید با فراوانی و شتاب رسانه‌ها و ظهور پدیده‌های جدید این بیماری خود را بصورت یک فاجعه نشان می‌دهد.
بزرگان حوزه‌های مختلف از همه‌ی مشاغل و طبقات اجتماعی روحانی و اساتید دانشگاه و صاحبان حرفه‌های صنعتی و تجار و هنرمندان و... به این بیماری دچار شده و آن را منتشر می‌کنند .
و بی تردید باید گفت که بزرگان و نسل قبلی ما این بیماری را به ما‌منتقل کردند نباید بگذاریم نسل‌های جدید به آن دچار بشویم
وقتی بااین رفتار مبارزه می‌کنیم گروهی با عصبانیت به ما می‌گویند
خودزنی نکنید
بی ایمان و ناسپاس نباشید
جلوی خودکفایی و رشد و توانمندی ما را نگیرید.
برای توهماتشان جهاد روشنگری ساخته اند و می‌گویند:
همه چیز بهتر از گذشته است .
کور باد آنکه نتوان دید پیشرفت‌های ما...
سیاهنمایی نکنید
خودکم بینی نداشته باشید
ما از همه جهات برتریم ما می‌توانیم و این شد که نمی‌خواهند بپذیرند بیمارند و درمان شوند!
واز درمان گریزانند!
قصد واراده پذیرش اصلاح و مرمت و بهبود را ندارند.
همیشه و در همه آنات توهم خوشبختنی دارند. و از حقیقت می‌گریزند
مردم بیمار با بیماریشان با ترس و حرص‌های وارده دنبال تورم ملک و املاک و مسکن و آپارتمان می‌روند
با احتکار و گرانفروشی به سمت آزار خود وهمشهریان خود می‌شتابند...
مردم در چرخه آزار همدیگر قرار گرفته و برای انتقام از خود یکدیگر را مقصر جلوه می‌دهند...
برای برون رفت از این سرطان مسری باید راه پذیرش بیماری را برای درمان‌پذیرفت و گام به گام با تکیه بر حقایق موجود برای حل معضل حرکت کرد.
این عزم و اراده ملی را می‌طلبد که همگان دراین پویش با جدیت شرکت نموده و برای رفع کامل بیماری به خود سازی و التزام عملی به باورها وآموزه‌های راستین روی آورند...
والی الله المصیر
حمیدرضاابراهیم زاده
۱۷ آذر ۱۳۸۹