قدیس های زندگیما
زمین هرگز از حجت خداوند خالی نمی‌شود. امام علی . نهج البلاغه حکمت 147
بسیاری از انسان‌های وارسته وپارسا در هر عصر و دین و طبقه‌‌‌ای توانسته اند بر جامعه‌ی خود تاثیر بسزایی داشته باشند و موجی از احساسات نیک را برانگیزانند و با آن بسوی نشاط و تعالی جامعه حرکت کنند. که در دانش عرفان به آنها حجت‌های خدا و یا اوتاد می‌گویند.
در زندگی نامه بسیاری از بزرگان و تاثیر گذاران اخلاق زندگی دیده ایم که آنها روش زندگی خود را بر مبنای مردم دوستی و حمایت از همنوعان ایجاد صلح و آرامش وسازش و ترویج رفتار درست تنظیم کرده اند.
کسانی که باعث رونق هنجارهای نیک اجتماعی بوده ودر هر شرایطی از ناهنجاری‌ها ابا می‌ورزند..
روشی که سیاستمداران وجویندگان نام و مقام از آن دوری می‌کنند ویا به صلاح منافع خود نمی‌بینند بلکه با تظاهر و ریاکاری خود را به این منش منتسب می‌دارند!
صفاتی که اوتاد وحجت‌های خدا بر زمین نسبت به اشاعه و ترویج آن می‌کوشند برای هیچ کس غریب و بعید نیست.
پایبندی به پیمان‌ها
وفاداری
گذشت
فروتنی
شکیبایی
صداقت
امانتداری
محبت
سخاوت
شجاعت
غیرت وحمیت
بخشش وکرامت
مروت
پاکدامنی و عفت
پارسایی و حیا
مداراگری
تلاش
انصاف
نظم و انضباط
فروتنی
رازداری
چشم پوشی ازگناه و طمع
خطاپوشی
نوع دوستی
رافت و مناعت طبع
همدلی و تعاون
تعهد و تقید
مسئولیت پذیری
پاکیزگی
خوشرویی و....
همه رفتارها وهنجارهایی که انسان متعادل برای زندگی به آن نیاز دارد.
در وجود اوتاد و بزرگواران بعنوان مهارت رفتار زیستی موج می‌زند و به شخصیت آنها و زندگیشان رونق می‌بخشد.
بی گمان برای ترویج آن تلاش‌ها وپارسایی و شکیبایی زیادی لازم است تا در برابر ناملایمات از تداوم این رفتارها رویگردان و خسته نشوند!.
تاریخ زندگی پیشوایان و بزرگان مملو از داستانهایی است که آنها با رفتارشان در جامعه رقم زدند و محیط و جامعه خود را مورد تاثیر قرار دادند.
امروزه نیز زمین خالی از بزرگانی چون:مرشد احمد چلویی. شیخ محمود رضا امانی. شیخ رجبعلی خیاط. سید مهدی قوام. پوریای ولی. حاج رحیم ارباب. جهانگیرخان قشقایی. آقا موسی صدر و... نشده است.
بلکه بسیارند کسانی که بین مردم زیسته اند و رخ در نقاب کشیده اند و درخت وجودشان همچنان تنومند و پر بار است و یا کسانی که همچنان خورشید وجودشان در بین مردم می‌تابد و اغلب گمنام و ساده زیست مانده اند.
آنها می‌خواهند تا مردم زندگی کنند و به زندگیشان بها بدهند و به هر بهایی زندگی نکنند و رفاه و عزت و آسودگی مردم را آرزوی خود می‌دانند.
هزگز شبیه طبقه‌ی ریاکاران و سیاست ورزان و دین بازانی نیستند که بخواهند از راه عواطف و احساسات مذهبی و ملی مردم برای خود نام ومال ومقام بسازند.و یا با ترساندن مردم برای خود ودوست داشتنی‌هایشان زندگی بسازند.
خداوند همه‌ی آنهایی که درمسیر خدا حرکت می‌کنند تا برای مردم آبرو و آسودگی و رستگاری و برکت بسازند را رحمت کند و وجود با برکتشان را برایمان حفظ فرماید.
والی الله المصیر
حمیدرضاابراهیم زاده
دوازدهم شهریور 1383
تمامی‌حقوق مربوط به این اثر در انحصارمولف محفوظ می‌باشد