ماموریت برای کووید 19
من از تلخی کرونایی که به آن مبتلاشده ام نمیترسم ونمیرنجم
اول از همه درس خوبی برای من و مردم متوهم ما است.
دوم از همه تنبیه خوبی برای بخواب زدگان وبخواب رفتگان است.
سوم از همه تسویه حساب مهمیرا برای کشف آدم از زامبی رقم زده است.
دور از توسعه خواهی مدنی در جامعهی نیازمند و کم برخوردارمان ؛
ما درمیان جامعهی خود مردمانی بس بی تربیت داریم که از گرفتاری وفقر و بی سوادی و نداشتی مردم کاسبی میکنند.
از بیماری مردم منفعت طلبی میکنند و از عزای مردم شادکامند.
مااین گروه بغایت پست را بی تربیت و بد تربیت میدانیم.
یا خوب تربیت شان نکردیم یا از دست ما قسر در رفته اند.
اغلب شان هم فربه شده و در حاشیهی امن از تربیت شدن رسته و پناه گرفته اند.!
کاری به اصالت و نجابت مشاغل ندارم. و توهینی به گروههای شغلی روا نمیدانم.
اما در بین همان مشاغل بی تربیتهایی وجود دارند که بی شرفی عمیقی اصالت و نجابت شغلی آنان را برهم میزند.
آن گروه از پزشکان و واعظان و بازاریان و مداحان وسایر بی شعورهایی که منتظر وابن الوقت ، همنوع خواری میکنند.
به هیچ قسم و پیمانی پایبند نبوده اند و دیوانه وار در پی قد برافراشتن از نردبان جان و کالبد مردم و همنوعانشان هستند.
" الله " بزرگ تراز ترسهای ماست.
" الله بزرگ تر از خواستهها و آرزوهای ماست."
" الله همه چیز ماست " و این ماذنهها هر روز چند بار بزرگی خدا را بما یاد آوری میکنند؛
خدابزرگتر از توهم شماست.
خدا بزرگتراز ترس وطمعهای شماست.
دراین دوره ؛
گویا کسانیکه همنوع خوار وهمنوع آزارند هنوز تنبیه نشده اند.
و هنوز ضمختی ترس ازعقوبت در دلشان مشت نکوبیده است.
آنان از دست پخت و دست ساختههای خود احساس نیکوکاری دارند.
وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً / کهف 104
آنان گمان کرده اند زیرکند و در حاشیهی امن قراردارند.
آنان گمان برده اند خداوند سربازش را برای تادیبشان به خانههای امن شان نمیفرستد.
من از کرونا وحشت ندارم.
وقتی میبینم حتی این "مغول دژخیم" کارش را خوب بلد است.
اما برای مردمم دعا میکنم که هرچه زودترماموریت این مغول دژخیم، پایان پذیرد. ومردم بخود بیایند.
و شیوهی " آدم وار" زیستن پیشه کنند و ببینند چرا این گونه ترسو و آزمندند.؟
"ترس و آز " هر دو ازحقارت روحی میآید نه از نیاز.
ترس و آز ، توهم و دروغ و جرم و جنایت میآورد.
بکوشیم و منسجم و همدل وهمدرد و همزبان هم باشیم تا هیچ دژخیمیبر ما دلیر نشود.
و شایسته میدانم از همه خادمان ملت در عرصه سلامتی و همهی سربازان گمنام وطن و میهن که برای صیانت از تندرستی و رفاه و عزت هویت ملی مردم تلاش میکنند؛ نهایت سپاس و قدر شناسی را ابراز داشته باشم.
خداوند پاداش خود را کلان و بی حساب برایتان ارزانی دارد. و همواره تندرست و شادکام بمانید.
والی الله المصیر
حمیدرضا ابراهیم زاده
12اسفند1398
تمامیحقوق مربوط به این اثر درانحصارمولف محفوظ میباشد